سیاست خارجی عمل¬گرایانه و توسعه¬ی اقتصادی (مطالعه¬ی موردی: چین از سال 1978-2010)

رشد و توسعه­ی اقتصادی هر کشور علاوه بر اتکا به منابع داخلی و یا نقش دولت، به نحوه­ی تعامل آن کشور با نظام بین­المللی نیز بستگی دارد و در تعامل دو حوزه­ی داخلی و بین­المللی، ظرفیت­های یک کشور برای رشد و توسعه شکوفا می­گردد. خیزش و رشد خیره­کننده­ی چین در اوایل قرن جاری و تبدیل­شدن آن به یک قدرت تأثیرگذار بین­المللی در مسائل گوناگون به عنوان یکی از مهم­ترین تغییرات در نظام بین­المللی حال حاضر مطرح بوده و این تاثیرگذاری روز به روز در حال افزایش می­باشد. توسعه و رشد اقتصادی بیش از حد چین باعث شده که  آن را به عنوان معجزه­ی قرن تعبیر نمایند. حال سؤالی که مطرح می­شود این است که چه عامل یا عواملی در رشد و توسعه­ی شتابان اقتصادی این کشور مؤثر بوده است؟ فرضیه­ی مقاله به نحو زیر بررسی می­شود: نخست، مقدمه­ی نظری پیرامون روند سیاست خارجی چین بیان می­شود. سپس، با مشخص­کردن شاخص­های سیاست خارجی   عمل­گرایانه چین به طور عینی، در بخش پایانی به تأثیر سیاست خارجی عمل­گرایانه در ارتقای جایگاه اقتصادی چین پرداخته می­شود.